„Film jest o tym, że nikt tak naprawdę nie jest idealny. Wyszyński też nie był. Nie jest tak, że ktoś rodzi się herosem i już do końca życia nim jest” – mówi Ksawery Szlenkier, który zagrał ks. porucznika o młodości Prymasa Tysiąclecia: „Wyszyński. Zemsta czy przebaczenie” ukazał nieznane dotąd fakty z życia późniejszego kardynała i prymasa Polski. Akcja rozgrywa się w czasie powstania warszawskiego, gdy ks. Wyszyński był kapelanem szpitala powstańczego w Laskach oraz Armii Krajowej w Puszczy Kampinoskiej. Działał pod pseudonimem „Radwan III”. Obraz będzie miał premierę 17 września. W główną rolę wcielił się Ksawery Szlenkier, z którym Gębalska-Berekets:Okres wojenny ks. por. Wyszyńskiego jest często pomijanyprzez biografów. Znamy go jako kardynała, ale nie znamy ks. porucznikaWyszyńskiego, ps. „Radwan III”. Film ma szansę to zmienić?Ksawery Szlenkier: Myślę, że tak. Zależało nam na tym, aby w filmie przedstawić okres formacji ks. porucznika Stefana Wyszyńskiego, czas jego duchowego umacniania się, po którym będzie musiał obrać jakiś kierunek. Czy to będzie droga pojednania? To czas zmagań wewnętrznych, czas trudny, bardzo ciekawy. Jestem przekonany, że dzięki filmowi ta dotąd niezbyt dobrze znana część jego życiorysu będzie równowagą dla tej znanej części.„Zemsta czy przebaczenie”. Film o kard. WyszyńskimTen projekt jest dla pana okazją, aby pokłonić się członkom swojej rodziny, którzy braliudział w powstaniu warszawskim?Tak, mam tutaj na myśli mojego dziadka Karola Szlenkiera, pseudonim „Atos”, jego siostrę Teresę Szlenkier, pseudonim „Jaga” i ich brata Ksawerego Szlenkiera, pseudonim „Mietek II”. Wszyscy troje przeżyli powstanie i to oni sprawili, że byłem wychowany w szacunku do kardynała Stefana Wyszyńskiego. Gdy myślę o ich udziale w walkach powstańczych, to dochodzę do wniosku, że nie potrafię do końca zbliżyć się do ich sposobu postrzegania rzeczywistości, w której przyszło im żyć. Przecież mogli stracić wszystko, a jednak potrafili zaryzykować życie, bo walczyli o coś roli ks. Wyszyńskiego było sposobem zbliżenia się do odpowiedzi na pytania, które być może zadawali sobie ludzie w tamtym czasie. Wyszyński zadaje jedno z nich, najbardziej podstawowe: czy w zalewie zła można jeszcze być dobrym?A można?Gdy człowiek doznaje krzywdy, to pierwszy impuls zwykle jest taki: oddać tak, aby zabolało. Ks. Wyszyński zaś mówi, że droga zemsty nie jest tą, którą należy obrać w życiu, jeśli rzeczywiście chce się dojrzeć i dotknąć W moim domu Wyszyński był otoczony szacunkiemW pana domu rodzinnym mówiło się o kard. Wyszyńskim?Pamiętam, że w domu rodzinnym kardynał Wyszyński, prymas Polski, był otoczony ogromnym szacunkiem, często się o nim wspominało. Pochodzę z rodziny, w której odnoszono się z szacunkiem do bohaterów walk w obronie ojczyzny, do osób, które sprzeciwiały się Wyszyński w latach 50. i 60. XX wieku był duchowym liderem opozycji antykomunistycznej. W niego wpatrzone były oczy ludzi, którzy szukali wsparcia w latach stalinizmu. Mój dziadek doznał wielu szykan ze strony aparatu komunistycznego, jako były żołnierz AK siedział w więzieniu. Kardynał Wyszyński był dla niego wielkim autorytetem. Tego ducha przekazał mojemu tacie, a mój tata konferencji zapowiadającej film, kard. Nycz przypomniał historię nadpalonej kartki znapisem: „Będziesz miłował”, którą wiatr przyniósł do Lasek z walczącej Warszawy i którąznalazł ks. Wyszyński. Mottem jego nauczania była miłość nieprzyjaciół. Czy tamte czasywojenne określiły jego późniejszą postawę?Uważam, że tak. Ks. Wyszyński zajmował się rannymi, podtrzymywał w walczących wiarę. Zmieniał opatrunki, udzielał sakramentów, z tych wszystkich doświadczeń wyciągnął naukę moralną. Nie byłoby kardynała i prymasa jakiego znamy, gdyby nie te trudne lata wojenne.„Patrzyłem, jak kard. Wyszyński się zachowywał”Czytał pan biografię Wyszyńskiego z czasów wojennych, przygotowując się do roli?Nie, skupiłem się na scenariuszu, przeczytałem go kilkukrotnie i było dla mnie jasne, że wiedza książkowa nie będzie kluczem do zrozumienia postaci, którą będę co było najważniejsze?Obserwowałem kardynała Wyszyńskiego z archiwalnych nagrań. Patrzyłem na to, jak się zachowywał. Bardziej niż wydarzenia, w których uczestniczył, interesowały mnie jego reakcje, mowa ciała, sposób mówienia. Chciałem granej postaci nadać określone cechy charakteru. Zauważyłem, że kardynał był skromny, nie wychodził chętnie przed szereg. W tym wszystkim nie było nuty człowiekiem pogodnym, ale konkretnym, nawet surowym, kiedy wymagała tego sytuacja. Postanowiłem, że tego rysu jego osobowości będę poszukiwał. Dam również szansę mojemu bohaterowi do tego, aby nie był pewien. Dla wielu kard. Wyszyński jest pewnego rodzaju pomnikiem, herosem. Ale prawda jest taka, że jak w każdym człowieku, w nim także rozgrywała się wewnętrzna walka.„Wybaczyć komuś, kto chce mnie zabić?”W jednym z wywiadów powiedział pan, że poprzez rolę chciał pan dać sobie odpowiedź: Jakbyć młodym, mieć przed sobą całe życie, i jednocześnie to życie rzucić na szalę, walcząc w innym, bezpiecznym świecie. Oceniamy powstanie, tamtych ludzi przez pryzmat naszej codzienności. Czas spędzony na planie, czas spędzony z moją postacią, w oryginalnych lokalizacjach, które były świadkami przedstawianych w filmie wydarzeń, pozwolił mi na chwilę zwolnić, skupić się, zmienić perspektywę. Zdałem sobie sprawę, jak dramatyczne były wybory dokonywane przez tamtych ludzi, powstańców ale też cywilów, duchownych. Młody ksiądz Wyszyński musiał się zmierzyć się z tym najtrudniejszym: czy jestem w stanie wybaczyć komuś, kto chce mnie zabić? A co, gdyby to dotyczyło mnie lub moich bliskich dzisiaj?Udało się na to pytanie odpowiedzieć?Prywatnie próbuję się kierować w życiu dobrem, ale natura ludzka jest słaba i pojawiają się pokusy, aby odegrać się za wyrządzoną krzywdę. Mam nadzieję, że jeśli przyjdzie taki trudny moment, wtedy przypomnę sobie naukę kard. Wyszyńskiego. To był ktoś bardzo ważny dla Polski. Myślę, że zasługuje, by potraktować poważnie jego mądrość, wykorzystać ją dla siebie. Zemsta, odegranie się na kimś za doznaną krzywdę, to nie jest droga, którą warto podążać. Ostatecznie to kwestia różne, bardziej codzienne sytuacje, w których musimy go dokonać. Czy zawsze moje przekonania muszą być na tzw. wierzchu, czy w każdej sytuacji powinienem wygrać w rozgrywce, odegrać się za upokorzenie? Chcę jednak podkreślić, że nie podjąłem się tej pracy, aby szukać jedynie odpowiedzi na własne pytania. To raczej „efekt uboczny”. Przede wszystkim zależało mi na tym, aby jak najlepiej i jak najszczerzej zagrać rolę, którą Wyszyński nie był idealny. Nikt nie jestO czym tak naprawdę jest ten film: bardziej o kapłanie czy człowieku, który ma dylematy,podobnie jak każdy z nas?Ten film jest o tym, że nikt tak naprawdę nie jest idealny. Wyszyński też taki nie był. To nie jest tak, że ktoś rodzi się herosem i już do końca życia nim jest. Każdy musi przejść swoją drogę. Niekiedy jest ona naznaczona cierpieniem, błędami, rozczarowaniami, zwątpieniem. Sedno tkwi w tym, czy w cierpieniu i bólu wybierzemy dobro czy zło. A to pytanie jest uniwersalne i nie przynależy tylko do świata wartości katolickich. Mam nadzieję, że film trafi do szerokiego grona odbiorców, właśnie z uwagi na fakt, że nie narzuca uparcie osoby kardynała jako bohatera, któremu należy się podziw i kropka. On przedstawia go jako człowieka, który zmaga się ze słabościami, który uczy się siebie, uczy się najpierw nie nienawidzić, by móc uczyć się miłować nieprzyjaciół. Pokazuje człowieka, który poszukuje w sobie takiej siły, aby samemu być w trudnych momentach oparciem dla innych, dla chorych, rannych, umierających, wątpiących. Dopiero to go ukształtuje, by stał się człowiekiem, od którego my możemy się w takim razie ks. Wyszyński jako człowiek też potrzebował oparcia?Tak, oparciem dla mojego bohatera była matka Elżbieta Róża Czacka, skromna siostra zakonna. Ta starsza, doświadczona życiem kobieta, dobra i rozumiejąca, potrafiła podtrzymać na duchu przyszłego Prymasa Tysiąclecia. Cieszę się, że jesteśmy w zasadzie jedyną produkcją, która pokazuje także jej osobę. Matka Czacka była dla Wyszyńskiego postacią kluczową. Być może gdyby nie ona, Wyszyński straciłby wiarę w dobro, jakie jest w człowieku.„Wyszyński wybrał przebaczenie”Kim dla pana osobiście jest kard. Wyszyński? Czy film coś zmienił w tym obrazie?Wcześniej nie zastanawiałem się nad jego przeszłością, nad tym, skąd miał siłę, aby zachowywać się w taki, a nie inny sposób. Przed filmem znałem go jako właśnie taki pomnik, kardynała, który w reakcji na próby podporządkowania sobie kościoła przez komunistów, wraz z innymi biskupami powiedział „Non possumus!”. Z mojej strony to była raczej powierzchowna wiedza historyczna, nie zadawałem sobie trudu, by poznać go obraz jest pełniejszy?Teraz w kardynale Wyszyńskim widzę człowieka, którego życie nie było łatwe, który musiał stoczyć wewnętrzną walkę, zanim mógł toczyć walkę zewnętrzną. Utwierdziłem się w przekonaniu, że aby ocenić człowieka, należy go najpierw poznać, zrozumieć jego wybory, te dobre i te złe. Na tej wolności wyboru polega człowieczeństwo, bez niej bylibyśmy niewolnikami losu. Wyszyński wybrał przebaczenie.

Kto pamięta filozoficzną pointę filmu „Pół żartem, pół serio”? Brzmiała ona: nikt nie jest doskonały (nobody’s perfect). Coż, nie ma ludzi bez wad. W życiu codziennym ważne jest, by owe wady nie przyćmiły zalet. Na scenie politycznej to minimum nie wystarcza… Nasz kraj, właśnie rozbudowujący się w imponującym tempie, znalazł się w niezwykle trudnym położeniu, wymagającym aktywności ludzi dobrej woli, twórczych i odważnych. Podobnie jak większość świata, od ponad roku znosimy rygory narzuconego globalnie dziwnego – nieznanego w dziejach „stanu pandemii” dławiącego gospodarkę, a przede wszystkim utrudniającego normalne życie. Jednocześnie poddani jesteśmy presji tychże globalnych sił prowadzących walkę z naszą tradycyjną obyczajowością, normalnym modelem rodziny, a w zamian narzuca nam się hedonizm, wczesną seksualizację młodego pokolenia, proponując mu bzdurną i demoralizującą ideologię gender (kilkadziesiąt „płci”…). Towarzyszy temu równie szkodliwy skrajny ekologizm, wyrażający się w fanatycznej „walce z klimatem”, postulujący likwidację rolnictwa, hodowli zwierząt, a docelowo degradację człowieka, zrównanie nas z innymi gatunkami… Jak dotąd tylko jedna z tych opresji – próba narzucenia ideologii gender, napotyka zdecydowany opór władz. Kilka dni temu, za parawanem wielkiej batalii o ustawę „medialną”, rząd próbował przemycić głosowanie nad projektem nowych covidowych opresji pod nr. 1449 ( praca tylko dla zaszczepionych, możliwość stosowania „przemocy karalnej” wobec opornych, 30-dniowe kwarantanny dla podejrzewanych o zakażenie, testowanie osób zdrowych, przymus ujawnienia kontaktów…). Kilkaset stron sanitarnych tortur – dzieło wieńczące kadencję ministra Niedzielskiego… Otóż na tle tych wszystkich poczynań władz szczególnie sympatycznie wyróżniał się nowy minister edukacji i nauki prof. Przemysław Czarnek – nie tylko wziął się za prawdziwą odbudowę normalnej polskiej szkoły, ale też pokazał, że można stanowczo i godnie odeprzeć brutalne ataki lewicy i anarchistów. To jemu byłem skłonny przypisać decyzję o powrocie do stacjonarnego nauczania w polskich szkołach… Tymczasem prof. Czarnek niemal na powitanie roku szkolnego gorąco zachęcił nie tylko nauczycieli, ale też uczniów do szczepień. Otóż status profesora zobowiązuje do wszechstronnego pogłębiania wiedzy, nie tylko w ramach specjalizacji. Min. Czarnek nie próbował nawet poznać opinii i argumentów licznych autorytetów ( noblista Luc Montaigner i nominowana do Nobla Maria Majewska) przestrzegających przed aplikacją genetycznych preparatów, przede wszystkim dzieciom i młodzieży. A już kreowałem go na męża stanu… Za wartego uwagi polityka prawicy gotów byłem uznać dotąd dość kapryśnego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobrę – po tym jak skrytykował premiera Morawieckiego za jego zgodę na uzależnienie wypłaty krajom członkowskim unijnych funduszy od oceny tejże „praworządności”. W efekcie – Unia pod tymże pretekstem – wypłatę Funduszu Odbudowy Polsce wstrzymała… Niestety, tenże Ziobro, jako współtwórca złowieszczego projektu 1449, zaproponował drakońskie kary dla tych, którzy zarażą wirusem inną osobę: uwięzienie na 4 do 8 lat! To więcej niż nasz Kodeks karny przewiduje za współudział w zabójstwie! Nie jest to już zwykły rygoryzm, lecz represyjny fanatyzm. Nie tylko książkowo pojmowany patriotyzm, ale przede wszystkim pragmatyzm, instynkt samozachowawczy nakazuje Polakom bronić resztek suwerenności i narodowej tradycji. Dobrze więc, że zamiast kultywującej motyw Targowicy „opozycji totalnej” mamy u władzy polityków manifestujących przywiązanie do wartości chrześcijańskich, ojczyzny, rodziny. Pięknie wypadają podczas świętowania ważnych rocznic. Znacznie gorzej w praktycznej walce o interes kraju. Właśnie teraz, w czasach burzy i naporu zła, nasz kraj potrzebuje przywódców uczciwych, rozważnych i odważnych (z akcentem na ostatnią z cech). Szukajmy ich, bo to pilna potrzeba. ©℗ Janusz Ławrynowicz Komentarze Huśtawka - ustawka 2021-10-01 11:30:15 Przejrzysta synteza dziennikarska ostatnich tygodni, ujęta w czytelnym stylu. Faktycznie, huśtawka postaw tych zdawałoby się wartościowych krajowych polityków, piastujących stanowiska władzy wykonawczej, z potencjałem inicjatywy ustawodawczej, jest niebezpieczna dla przypadkowych obserwatorów. Zeza rozbieżnego można dostać, i o to chodzi aby ostatecznie nie wiadomo było co myśleć o takim delikwencie. Dziękuję Panie Redaktorze za ochronę mojego wzroku przed politycznym roztargnieniem. pogrobowiec 2021-09-30 23:34:38 Ławrynowicz na prezydęta (nie poprawiać) - na tym etacie po dudzie gorszy/lepszy demagog już się nie trafi. @dsfdd 2021-09-30 01:15:55 Jeśli będziesz pisał sensownie, patriotycznie i z szacunkiem dla rządzących (bo oni na to zasługują, a w szczególności Zbawca Narodu, Naczelnik Państwa, pan Premier, Prezes, prof. Jarosław Kaczyński), to cenzura w Kurierze nigdy cię nie dopadnie. Dumny dsfdd 2021-09-29 14:09:09 CENZURA W KURIERZE , UWAGA! Dumny 2021-09-29 13:32:57 Nie trzeba nikogo szukać, przecież jest oczywistością, że tym razem mamy takiego przywódcę: Zbawcę Narodu, Naczelnika Państwa, pana Premiera, Prezesa, prof. Jarosława Kaczyńskiego, brata Lecha Kaczyńskiego, który poległ pod Smoleńskiem. Właściwie każdy, kto jest przez niego wybrany do pełnienia różnych ważnych i zaszczytnych funkcji państwowych staje się automatycznie autorytetem i nie powinien podlegać jakiejkolwiek krytyce. Można to samo powiedzieć o wszystkich członkach PIS.

Kod: 13374/6 13374/9 13374/12 13374/18 13374/24 Wybierz wariant zł89 –34 % zł89 –34 % zł59 Na stanie Na stanie Na stanie Na stanie Na stanie Wybierz wariant Rozmiar - miesiące Chosen variant is not available. Reset selected parameters. Możemy doręczyć do: Wybierz wariant Body Nikt nie jest idealny. Informacje szczegółowe Produkty powiązane Opis Podobne (14) Ocena (1) Dyskusja Opis szczegółowy produktu Ładny materiał. Materiał: 100% bawełna. Bardzo miękka, delikatna powierzchnia materiału. Okrągły dekolt. Bądź pierwszą osobą, która napisze post do tej pozycji. Dodaj komentarz Bądź pierwszą osobą, która napisze post do tej pozycji.

W okresie dojrzewania miałam okropne kompleksy i mimo, że o nich nie mówiłam i ich nie pokazywałam, nie czułam się dobrze sama ze sobą. Z wiekiem pogodziłam się ze swoimi niedoskonałościami, a wręcz mogę powiedzieć, że je pokochałam. Pokochałam też siebie i zaczęłam rozumieć, że nikt nie jest idealny.

Nikt nie jest idealnyT-shirt męski z krótkim rękawem. O klasycznej formie ze ściągaczem przy szyi. Wykończony starannie kontrastową lamówką, z elastycznymi szwami, dzięki którym koszulka jest wygodna podczas noszenia i nie krępuje ruchów. Z przodu kultowy napis z kolekcji Endo100% naturalnej bawełnyKoszulka uszyta z najwyższej jakości naturalnych materiałów, dzięki którym skóra będzie mogła swobodnie oddychać. Bawełna to odporny na pranie w wysokich temperaturach surowiec, dzięki czemu bez przeszkód można pokonać wszelkie zabrudzenia, a podczas zabawy z aktywnym maluchem można się porządnie gama rozmiarówW Endo wiemy jak ważny jest dobrze dobrany strój, szczególnie podczas gdy ma się w domu energicznego malucha. T-shirty dla mężczyzn dostępne są w rozmiarach M, L, XL i XXL. Po to, żeby sprostać indywidualnym potrzebom rodzica.

. 11 63 354 191 51 260 239 52

nikt nie jest idealny